چگونه انرژی هسته‌ای در کشتیرانی آینده حمل‌ونقل دریایی را متحول می‌کند؟ نگاهی به پروژه جاه‌طلبانه Allseas

در سال‌های اخیر، بحث دربارهٔ انرژی هسته‌ای در کشتیرانی به یکی از موضوعات مهم در صنعت حمل‌ونقل دریایی تبدیل شده است. شرکت هلندی Allseas، که یکی از پیشگامان پروژه‌های فراساحلی در جهان است، با اعلام برنامه‌ای بلندمدت برای استفاده از راکتورهای هسته‌ای کوچک (SMR) در کشتی‌های خود، گامی بزرگ به‌سوی آینده‌ای پایدار و بدون کربن برداشته است.

چرا انرژی هسته‌ای در کشتیرانی اهمیت دارد؟

کشتیرانی یکی از پرمصرف‌ترین بخش‌های حمل‌ونقل جهانی است و حدود ۳٪ از کل انتشار گازهای گلخانه‌ای جهان را به خود اختصاص می‌دهد. در حالی که سوخت‌های جایگزین مانند هیدروژن، آمونیاک و متانول هنوز با چالش‌هایی مانند دسترسی، هزینه و زیرساخت مواجه‌اند، انرژی هسته‌ای به‌عنوان یک راهکار با چگالی انرژی بالا، بدون آلایندگی مستقیم و پایداری بلندمدت، توجه شرکت‌ها را به خود جلب کرده است.

انرژی هسته‌ای در کشتیرانی نه‌تنها راهکاری برای کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی است، بلکه می‌تواند موجب کاهش چشمگیر هزینه‌های سوخت و افزایش خودکفایی در سفرهای طولانی شود.

پروژه SMR شرکت Allseas

Allseas در حال توسعه راکتورهای ماژولار کوچک هسته‌ای (SMR) با توان ۲۵ مگاوات است که قابلیت استفاده در کشتی‌ها و همچنین سایت‌های صنعتی خشکی را دارند. این راکتورها از نوع HTGR (گازخنک‌شونده با دمای بالا) هستند و از سوخت ایمن و نوآورانه TRISO بهره می‌برند.

این نوع سوخت از ذرات اورانیوم با پوشش سرامیکی چندلایه تشکیل شده که مانع از نشت مواد پرتوزا حتی در شرایط بحرانی می‌شود. جالب‌تر اینکه در این پروژه، اورانیوم با غنای حدود ۱۵٪ استفاده می‌شود—کاملاً ایمن و غیرنظامی—و تحت نظارت آژانس‌های بین‌المللی مانند IAEA قرار دارد.

نقشه راه پنج‌ساله Allseas برای استفاده از انرژی هسته ای در کشتیرانی

• ۲۰۲۵–۲۰۲۶: طراحی اولیه و مذاکرات مقرراتی

• ۲۰۲۷–۲۰۲۸: توسعه طراحی‌های پایه، تست‌های ایمنی

• ۲۰۲۹–۲۰۳۰: تولید صنعتی و آماده‌سازی استقرار

• از ۲۰۳۰ به بعد: بهره‌برداری عملیاتی، ابتدا در خشکی و سپس در کشتی‌ها

تعهد به پایداری و مدیریت پسماند

Allseas اعلام کرده است که بازیافت گرافیت راکتور و فرآوری مجدد سوخت‌های مصرف‌شده TRISO را به‌عنوان بخشی از سیاست‌های زیست‌محیطی خود پیگیری می‌کند. این شرکت هدف‌گذاری کرده تا تا سال ۲۰۳۰، ۳۰٪ و تا سال ۲۰۵۰ به صفر مطلق در انتشار کربن برسد.

پروژه Allseas نشان می‌دهد که انرژی هسته‌ای در کشتیرانی تنها یک ایده تئوریک نیست، بلکه می‌تواند به‌زودی به یک استاندارد صنعتی تبدیل شود. این فناوری با افزایش بهره‌وری، کاهش آلایندگی، و تأمین انرژی پایدار، مسیر جدیدی را برای آینده حمل‌ونقل دریایی ترسیم می‌کند.