بازطراحی معماری پست‌خانه‌ی تاریخی برست توسط Chatillon Architectes
پیوندی میان میراث معماری و آینده‌ای پایدار
به گزارش ArchDaily، در قلب شهر بندری برست در فرانسه، بنایی که روزگاری نماد خدمات عمومی و معماری نئو-منطقه‌گرایانه قرن بیستم بود، اکنون به شکلی نوین و معنادار بازآفرینی شده است. پروژه‌ی بازسازی پست‌خانه‌ی مرکزی برست که توسط استودیو معماری Chatillon انجام شده، نمونه‌ای درخشان از چگونگی بازطراحی معماری و احیای یک ساختمان تاریخی با احترام به گذشته، درک صحیح از حال، و چشم‌اندازی به سوی آینده است.
ریشه‌ها در سنگ، آینده در نور
پست‌خانه‌ی اولیه برست در سال ۱۹۲۷ با طراحی ژرژ میلینو در سبک آرت‌دکو ساخته شد. اما ویرانی‌های جنگ جهانی دوم، شهر را در دهه‌ی ۱۹۴۰ به بازسازی واداشت. معمار فرانسوی، پیر-ژک لالوی، این بنا را با الهام از نئوریجنالیسم و با استفاده از مصالح محلی مانند گرانیت برتون، به‌شکلی خیره‌کننده بازسازی کرد. این ساختمان، با فرم‌های هندسی، نسبت‌های کلاسیک و نمای سنگی خود، تبدیل به یکی از شاخص‌ترین بناهای عمومی شهر شد.
اکنون، در قرن بیست‌ویکم، Chatillon Architectes بار دیگر روحی نو در کالبد این اثر تاریخی دمیده‌اند. پروژه‌ی تبدیل این پست‌خانه به اقامتگاهی برای سالمندان، فراتر از یک تغییر کاربری صرف است؛ بلکه تلاشی است آگاهانه برای بازخوانی معماری گذشته و بازتفسیر آن در قالبی انسانی، پایدار و اجتماعی.
ارتباط بین معماری گذشته و حال
در این بازآفرینی، بال غربی ساختمان با سازه‌ای سبک، مدرن و شفاف جایگزین شده است. نمای این الحاقیه با استفاده از بتن اکسپوز، آجر شیشه‌ای و صفحات چوبی طراحی شده که به‌زیبایی با نمای سنگی اصلی در تضاد و در عین حال هماهنگی قرار دارد. ستون‌های بلند و باریک، فضایی باز و پیوسته بین فضای شهری، حیاط داخلی و ورودی اصلی ایجاد کرده‌اند که شفافیت بصری و حس دعوت‌کنندگی فضا را تقویت می‌کند.
این پروژه نه‌تنها به‌دنبال خلق زیبایی معماری است، بلکه کیفیت زیست‌پذیری، نور طبیعی، آرامش روانی و تعامل اجتماعی را در قلب طراحی خود قرار داده است. ساکنین این مرکز جدید، در محیطی زندگی خواهند کرد که میان سنت و مدرنیته، آسایش و هویت شهری، پلی معنادار برقرار می‌کند.
پایداری به‌عنوان اصل بنیادین طراحی
آنچه پروژه‌ی Chatillon را متمایز می‌سازد، تعهد عمیق به پایداری است. این بازطراحی با بهره‌گیری حداکثری از ساختار موجود، کاهش مصرف منابع، و به‌کارگیری مصالح محلی و بازیافتی انجام شده است. سقف‌ها با عایق‌بندی طبیعی و تهویه‌ی طبیعی طراحی شده‌اند و نورگیری فضاها به‌گونه‌ای تنظیم شده که به‌حداقل رساندن نیاز به انرژی مصنوعی را ممکن می‌سازد.
سیمون شاتیون، معمار پروژه، در مصاحبه‌ای تأکید کرده است:
“بازآفرینی تطبیقی، پاسخی مسئولانه به چالش‌های توسعه‌ی شهری امروز است. این نه‌تنها به حفظ هویت شهری می‌انجامد، بلکه به ساختن آینده‌ای پایدار و انسانی کمک می‌کند.”